Toplumda Doğru Bilinen Enterasan Yanlışlar
1. Gıybet bir kişinin hoşlanmayacağı şekilde arkasından 'olanları' konuşmaktır, 'olmayanları' konuşmak zaten iftiradır, iki katlı çirkin bir günahtır.
2. 'Güzele bakmak sevaptır' lafı söylense söylense tefekkür niyetiyle söylenmiş olsa gerek, yoksa bir kızın bir erkeğe, bir erkeğin de bir kıza bakması haramdır. (Bknz. Nur Suresi; 30-31. Ayeti Meali)
3. Mehir boşanınca verilen bir tazminat değil, evlenince erkeğin eşine anlaştığı miktarda vermesi gereken bir hediyedir.
4. Fala inanma falsız da kalma; kendi içinde paradoks barındırır. Fala inanmak ve ondan medet beklemek insanı şirke götürür. Çünkü gaybı bilen yalnızca Allah’tır. (Bknz. Neml Suresi; 65. Ayeti Meali) Falsız değil, duasız kalmayın.
5. İçki ve kumar da domuz kadar haramdır. (Bknz. Maide Suresi; 90. Ayeti Meali)
6. 'Erkektir yapar!' Dinimizde, zina günahının erkek ya da kız ayrımı yoktur. Her ikisi de aynı derecede haramdır.
7. Kadınlara cuma farz değildir, ama (şartların müsait olması halinde) kılabilirler, herhangi bir yasak yoktur.
8. Nazar boncuğu nazarı önlemez, çünkü o yalnızca bir taştır.
9. 'Daha gençsin, sonra yaparsın' diye bir şey yok. Ölüm, herkese, her an gelebilir.
10. Bir erkek için baldızı, bir kadın için de kayınbiraderi kardeşi değil; aksine namahremidir. Onlarla tokalaşamaz, bir odada yalnız kalamazlar. (Bknz. Hadis; Tirmizi, Rada 16)
11. Kalbim temiz, deyip ibadeti terk etmek insanı kurtuluşa erdirmez. (Bknz. Nurl Suresi; 52. Ayeti Meali) Zaten kalbini temiz bilen bir insanın kalbi temiz değildir.
12. Namaz yalnızca Ramazan ayında değil, günde 5 vakit farzdır.
13. 'Allah kabul eder' diyerek önemsemeden ve baştan savma bir şekilde ibaşörtüsü
badette (namazda, oruçta vs.) bile bile hata yapılamaz, şeriatın (İslami kaidelerin) hükmü çiğnenemez. Bile bile böyle yapılsa, ibadetler (şeriata uymadıklarından) kabul olunmaz.
14. Tesettür, Müslüman bir hanıma, umre ya da hacdan dönmesiyle değil, büluğ çağına ermesiyle farz olur.
15. Allah ile kul arasına girilmez, evet. Ancak bu demek değildir ki, inananların içlerinde iyiliği emredip kötülükten men eden bir topluluk bulunmasın. Zira bu Kuran’ın biz Müslümanlara bir emridir. (Bknz. Al-i İmran Suresi; 104. Ayeti Meali)